Dziwne początki, powoli zaczynam być zaawansowaną częścią samej siebie. To wszystko zaczyna dziać się za szybko, ale jest już za późno, już jestem uzależniona. Za sobą mam już jeden bardzo ciężki rok. Ciągły stres, kłamstwa i chowanie blizn. Ale teraz.... teraz jestem już bezsilna, chcę się poczuć komuś potrzebna, na marne. Ta sama gra, te same zasady, stare jak świat, mają już kilka milionów lat. Ból i smutek, górą wszelkiej wiedzy, rozpatrywane nienawiścią i ostatkami szczęścia. Miliony łez wylanych nad czerwoną świecą. Brak myśli, wśród rozsypanych kart. Światło cieni i kłamstwo, obracam się w kierunku trzynastej wskazówki, zapadam w trans, już mnie z niego nie wybawisz. Za dużo razy już kłamałam, abym i tym razem mogła wygrać, jak to robisz mój przyjacielu ? Ukrywasz się i wpadasz w pułapkę, czarna sukienka i moja krew. Spływa po policzkach, niebieskie oczy iskrzą się przy osmolonych ścianach które budujesz. Budujesz nienawiścią przechodząc w miłość. Nienawidzisz kochać, Kochasz nienawidzić. Twój jedyny sekret, podchodzę bliżej, w ręce mam nóż, a ty szczęście. Wymienimy się ?
